Jij wel en ik niet

Gepubliceerd op 19 juni 2024 om 19:02

Ik wil het hebben over onverantwoordelijk gedrag en in dit geval die van de Belastingdienst. Naar mijn gevoel zijn er weinig mensen die dit durven te zeggen, dus deel ik mijn frustraties hierover met jullie. 

We zijn allemaal gewend en het is ons allemaal geleerd, als het goed is, dat we onze eigen problemen moeten oplossen. Dat we niet moeten wijzen naar een ander, maar dat het onze eigen verantwoordelijkheid is om onze eigen gemaakte zooi op te ruimen. Dat we niet de schuld van onze problemen bij een ander kunnen neerleggen, maar dat het onze eigen verantwoordelijkheid is om te zorgen dat het rechtgezet wordt, vergeten wordt en/of opgelost. 

 

Zo is het ook als je een eigen bedrijf runt, klein of groot, dat maakt niet uit, het wordt van ons verwacht dat bij een probleem dat we de schade hiervan herstellen. Dit vaak kosteloos of tegen een kleine vergoeding. Neem bijvoorbeeld een winkelketen die kleding verkoopt, als de consument met een gekocht artikel terugkomt omdat er toch een scheur in blijkt te zitten. Het artikel gekrompen is na een wasbeurt: terwijl er wel volgens de wasvoorschriften gewassen is, zal de winkelketen met een oplossing moeten komen. De oplossing is vaak dat de consument een nieuw artikel uit mag zoeken, zijn/haar geld terugkrijgt of een tegoedbon van hetzelfde aankoopbedrag. Dit is niet alleen rechtvaardig, het is een verwachting die de consument ten opzichte van de winkelketen heeft en het geeft de winkelketen een goede naam. Ook zijn er in het wetboek artikelen opgenomen die bevestigen dat dit een normale gang van zaken is. 

 

Van bedrijf naar bedrijf werkt dit exact hetzelfde, bij een levering van een product verwacht bedrijf A die besteld heeft bij bedrijf B, dat het product aan de verwachtingen voldoet en naar behoren zal werken. Indien bedrijf A een klacht heeft over het product omdat zoals gezegd het product niet naar behoren werkt, zal bedrijf B een nieuw product leveren, een vergoeding aanbieden of zelfs beide. Ook deze manier van zakendoen is rechtvaardig en is wat er verwacht wordt in overeenstemming met de normen en waarden van onze samenleving. En ook in het wetboek zijn er artikelen opgenomen die bevestigen dat dit de normale gang van zaken is. 

Ook met een geleverde dienst worden er verwachtingen neergelegd bij het bedrijf dat de dienst levert. Indien bedrijf A, bedrijf B inhuurt voor zijn boekhouding, dan zal bedrijf B zorgen dat hij het werk netjes, zorgvuldig en in overeenstemming met de wetgeving verwerkt. Als bedrijf A na controle van de geleverde dienst door bedrijf B erachter komt dat bedrijf B fouten heeft gemaakt. Dan zal bedrijf B deze kosteloos of tegen een hele kleine vergoeding herstellen. 

Dit klinkt toch vrij normaal toch, zou je zeggen. Er wordt van ons verwacht in Nederland dat we in overeenstemming met de normen en waarden van de grondwet leven, dat we de wet volgen en ons respectvol naar ieder ander opstellen. Dat we respect en eerbied hebben voor het werk van een ander, en dat zoals gezegd bij problemen, schade en/of fouten de verantwoordelijke de verantwoordelijkheid neemt om deze te herstellen. Of dat partijen tot een gezamenlijke oplossing komen. Klinkt eigenlijk niet meer dan logisch toch, we zijn immers allemaal mensen, zo sta ik er in ieder geval in. 

 

Nu resteert mij alleen de vraag. Waarom geldt dit dan niet voor de Belastingdienst? 

 

Het gaat in dit verhaal voornamelijk om de toeslagen die we krijgen als Nederlander, waar we natuurlijk in de eerste plaats onwijs dankbaar voor zijn. Dat moet wel even gezegd zijn, want die noem het maar “luxe” is niet van acht in andere landen. Voor de minderbedeelden kan dit net de redding zijn om de dingen te moeten betalen die wettelijk verplicht zijn, of zodat we toch een eigen woning kunnen huren. Maar toch klopt er iets niet aan die toeslagen, de naheffingen en de miscalculaties van jaren geleden die als rekening bij ons op de deurmat vallen. 

De naheffing, het trauma van iedere Nederlander. Want het deert de Belastingdienst niet dat wanneer je net uit de schulden bent om vervolgens is even alle misgelopen jaren alsnog op jouw bordje te leggen ter betaling. Wat dit doet met je gezondheid of je financiële situatie die net onder controle is, dat maakt de Belastingdienst niet uit. Want naast dat alle andere schulden worden kwijt gescholden door de rechtbank, heeft de Belastingdienst hierin de vrijheid om hieraan niet te hoeven deelnemen. Zij steken net nog niet kinderachtig hun tong naar ons uit, als kleine kinderen op het plein, met een lekker puh. Gaan dit allemaal alsnog van de afgelopen jaren aan jouw doorberekenen. Je ziet de blauwe enveloppen tegemoet. Dit is al een ding wat er mis gaat, maar de naheffing op zich is al een kwalijk iets als je naar de volgende punten kijkt. 

De Belastingdienst weet door onze werkgever, of degene die ons voorziet van maandelijks loon, wat wij maandelijks verdienen. Het is volgens de wet verplicht dat de werkgever dit doorgeeft aan de belastingdienst. Dan is er buiten deze verplichting ook onze eigen jaarlijkse controle, de belastingaangifte. Waarin wij de belastingdienst vertellen wat wij hebben verdiend het afgelopen jaar. Waar het in dat geval echt om gaat is dat ze willen weten wat we naast onze maandelijkse inkomsten nog meer aan geld hebben binnen geharkt. Ze weten namelijk al van onze werkgever of degene die ons maandelijks loon voorziet wat wij maandelijks aan inkomsten hebben ontvangen. Dus een verkeerde berekening op je toeslagen zou niet mogelijk of nodig moeten zijn. 

 

Oké dat even gezegd hebben, terug naar het onderwerp toeslagen en de naheffing die wij jaarlijks mogen ontvangen. Want als de Belastingdienst ergens goed in is dan is het wel onzorgvuldigheid en fouten maken in die berekeningen. 

Maandelijks krijgt de Belastingdienst een aangifte door wat wij maandelijks aan inkomsten hebben binnen geharkt via onze werkgever of van degene die ons loon uitbetaald. Hoe kan het dan, dat er sowieso jaarlijks nog een naheffing wordt verzonden. Met daarin bedragen die we aan de Belastingdienst moeten terugbetalen waar onze oren van gaan klapperen. Je zou er soms zelfs bijna rode oortjes van krijgen. 

Wat is dat dan? Is de Belastingdienst te lui om dit bij te houden, ze vragen immers om een maandelijkse controle van de werkgever maar doen er vervolgens niks mee. Dat is toch best apart, vind je niet. Er wordt zelfs door een bedrijf of instantie verwacht om per kwartaal een algehele belastingcontrole uit te voeren, waarin weer wordt aangegeven wat de werknemer maandelijks verdient. En toch krijgen wij die naheffing. Waar komt die naheffing dan toch vandaan? 

Dan is er nog een laatste opmerking waarvan de gedragingen mij toch wel zijn gaan tegenstaan. Dat is als het gaat om onverantwoordelijk gedrag en onrechtvaardig gedrag van de Belastingdienst. De Belastingdienst verwacht van ons de wereld, maar levert daarin geen tegenprestatie. Wij moeten over alles nagenoeg alles belastinggeld betalen, niks is meer gratis, een geleverde gunst of gift. Zij mogen daarbij fouten maken, onzorgvuldig te werk te gaan en dan leggen ze hun gemaakte fouten ook nog is bij ons op het bordje neer. Een omgekeerde wereld vind je niet. Want wat krijgen wij daarin ruil voor terug, dat is een veilig en geborgen Nederland. Wat voor de meeste Nederlanders onder ons niet eens meer geld en vooral niet in de tijd zoals deze.

 

Het is strikt besloten dat wij als samenleving moeten leven volgens bepaalde normen en waarden, Er worden ons wetten opgelegd die we dienen na te streven en op te volgen omdat er anders een boete of straf op ons te wachten staat. Weer moeten wij dan wat inleveren. Er zijn richtlijnen en verwachtingen binnen onze maatschappij die wij moeten naleven. Waarom worden dezelfde richtlijnen dan niet van de Belastingdienst verwacht? Er is sprake van een machtspositie die de Belastingdienst als overheidsinstantie graag met beide handjes aanpakt en hier gebruik van weet te maken. 

De Belastingdienst heeft de vrijheid om niet alleen een deel van ons inkomen op te eisen, maar ze mogen ook fouten maken en in het tijdsbestek waarin ze dit gegund is, is enorm. En als kers op de taart mogen ze ons ook hun gemaakte fouten laten oplossen. Best een omgekeerde wereld als je het zo bekijkt. 

 

Is deze verdeeldheid eerlijk of smaakt het als onrecht? Deze hele façade tussen macht en onmacht moet toch anders kunnen. Wie is het er met mij eens en zegt dit moet anders kunnen!  

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.