De brief, laten we met ze allen schrijven

De toedracht:

U heeft besloten bevolkingsgroepen, die het recht hebben op bestaan te folteren. Hen angst te bejegen in de ergste vorm. Want zelfs op plekken waar zij veilig dienen te zien of vrede dienen te ervaren weigert u van u manier van handelen af te stappen. Dit mag niet zo zijn!  

Er worden groepen mensen samengesteld, bekende en onbekende zodat de toedracht duister blijft om deze groepen mensen te stalken en angst aan te jagen. U maakt gebruik van technologieën die eigenlijk niet in uw handen had mogen vallen. U maakt gebruik van kennis die onmenselijk wordt toegebracht. Wanneer dit zou gebeuren op de plek waar ik vandaan kom, is afstraffing altijd noodzakelijk. Wij accepteren geen misbruik van kennis en macht. Dit uit zich in een vorm van verbanning, wij zullen nooit het leven van een ander ontnemen. Wij geven hen de keus van een nieuw begin.  

U kiest ervoor om gemeenschap en liefde te misbruiken, terwijl dit de essentie van het leven is. Het woord essentie wordt door u als grappig beschouwd, maar wij lachen u daarom uit. Want kijk is goed naar de plek waar u woont, de samenhang, de verbinding en het overleven met elkaar als een geheel. Is dat geen liefde, is dat geen pure vorm van essentie? Ook al bent u van mening van niet, u kunt niet zonder de ander. Want waar was u macht als u ons niet had?  

Dit wil niet zeggen dat u uw gedrag mag rechtvaardigen, dat is absoluut niet wat ik bedoel.  

Het gaat hier om Nederland en de afgedankte. Het gaat om mij en het eenzame bestaan dat ik leid. U staat toe dat er mensen in armoede leven, u staat toe hen hun huizen te ontnemen. U staat toe dat er gestalkt, misbruikt, mishandeld en verkracht mag worden. De regels in Nederland, de wetten die ervoor gelden en het bewijs dat geleverd dient te worden voor een nauwkeurige aangifte zijn zo nauwgezet. Dat het voor een slachtoffer onmogelijk maakt om wat hem of haar is overkomen te rechtvaardigen. U handelt pas volgens de wet van strafrecht indien het al te laat is en er zwaargewonden vallen en in het ergste geval de dood.  

Ik kom in deze brief op voor de afgedankte in onze maatschappij. Nederland wordt aangeschreven als een veilig land, waarin iedereen gehoord wordt en zijn vrije wil kan hanteren. Niks is minder waar en ik kan spreken uit ervaring. Wij leven volgens strenge regels en voor mensen zoals mij gelden die regels niet eens. Ben ik hierin zelfs de uitzondering en mag er blijkbaar mij van alles worden aangedaan. Zonder dat ik hierin voor mezelf kan opkomen. Zelfs redelijke zorg of een bezoek aan de huisarts omdat ik weer vergiftigd ben is uitgesloten. Ik word altijd afgedankt met een goede uitslag en ga met een kapot lichaam naar huis. Gelukkig, en ik mag dan echt van geluk spreken dat ik een buitengewoon fantastisch lichaam heb, die teert op de vruchten van de natuur.  

Dat wil niet wegnemen dat de zorgen, de stress, het leed en bovenal het enorme verdriet van de aangedane extreme pijn niet blijft sluimeren in het diepste van mijn hart. Want minister-president, mijn hart is verscheurd en aan elkaar gelijmd, mijn hart is gebroken en weer aan elkaar gelijmd. En dit gebeurt mij nu elke dag weer opnieuw en opnieuw en opnieuw. Helaas ben ik erachter gekomen dat ik daar niet de enige in ben. Ben ik wel de enige die erom bekend staat, maar er zijn er meer. En dit moet absoluut stoppen!  

Er hangt u iets boven het hoofd, ik voel het, ik neem het waar en ik hoor het. Dit is geen dreigement, maar wel een advies om met ze allen is eens om tafel te gaan.  

Verder hoop ik dat u eens de realisatie krijgt dat iedere bewoner van deze aarde en in dit geval ons Nederland. Het recht heeft op een veilig bestaan. Een bestaan van liefde en geluk! Hoe komt u erbij om de daklozen tehuizen in Alkmaar enkele jaren terug dicht te gooien, om hier vervolgens woningen van te maken vanwege woning te kort. Om hen als voorbeeld in dit plaatje te schetsen. U zet mensen bewust op straat en laat hen bewust sterven in de kou. Wat maakt u dat? Dit is een hele harde vraag. Waarom ik dit zo vraag is omdat ik me afvraag of u hier wel eens bij stil heeft gestaan.  

U laat kwade mensen op straat hun gang gaan, die voor vernietiging, overlast en ziektes zorgen binnen de maatschappij. Zelfs omstanders en mensen die buiten dit hele gebeuren staan zijn nu slachtoffer van deze praktijken. Omwille wetens handelen zij door leugens en maken zelfs ook zichzelf ziek. U moet ingrijpen, want anders bent u meer dan alleen minister-president.