Al zolang de mensheid bestaat, bestaat er geloof en religie. Zelfs de Neanderthalers hebben muurschilderingen met mystieke wezens met vleugels die hen zouden bezoeken in de nacht. Geloof is eigenlijk het meest tastbare wat we hier op aarde hebben. Al zijn we dat in deze tijd van nu totaal vergeten omdat we met onze snufferd in onze telefoons, games en webshops zitten. Maar het geloof is het meest tastbare op aarde, dit komt door haar uitbreiding in culturen en tijd. Geloof vond je overal en in elke uithoek van deze planeet. Geloof hield ons standvastig, met eer en respect voor wat we zijn en niet zijn.
We deden eerbetuigingen en offeranden aan wezens die ons wilden begeleiden en helpen met de ontwikkeling van de mensheid en haar bestaan. De toegankelijkheid naar die andere wereld was destijds dun en tastbaar. In de tijd van nu is het spreken met Goden en Godinnen een preek van een predikant of hocus pocus. Het verschil in de ontwikkeling van de mensheid is in deze meetbaar groot.
Van trekken over de steppen, naar huizen bouwen en settelen. De ontwikkeling van kou en vuur, naar eeuwig brandend licht boven de haard. Het eren van Goden en Godinnen bracht de mensheid veel goeds, zij mochten leren, ontwikkelen van de kennis die van eeuwen oudsher door de Goden en Godinnen wordt beheerst.
Nu is er nauwelijks geen echte ontwikkeling meer in de het bestaan van de mensheid, we hebben techniek en internet maar het brengt ons niet verder. We staan als mensen stil in onze ontwikkeling en dat merk je. We worden bitter, schuw en raken in verval. We voelen ons eenzaam en afgesloten. Dit door de reiking in het onbewuste naar het onbekende. We betreuren in ons onderbewustzijn dat we als mens niet meer gehoord, gezien en erkend worden door iets wat groter is dan onszelf. In het menselijk bestaan is het erkend willen worden een bestaanbaar feit, het is iets wat we nodig hebben om het nut van het leven te begrijpen.
We staan verre van deze andere wereld waarin Goden en Godinnen wachten en smeken om onze aandacht. Zodat zij ons kunnen begeleiden en leiden naar een nieuwe tijd waarin de mensheid wel rust, erkenning en herkenning zal vinden. We missen nu een hoop aan kennis die met ons voorheen gedeeld werd, hierdoor voelen we ons leeg en ontdaan. We snakken naar kennis, maar door het gebrek aan nieuwe echte ontwikkelingen, die positief zijn voor ons bestaan. Ontstaat er nu hebzucht en jaloezie.
Elke tijd heeft zijn eigen groep aan Goden en Godinnen die met kennis van oudsher en de ontwikkelingen van planeten en samenlevingen teweegbrengen. Zij worden onder gedeeld in de groepen, het is dus niet de bedoeling dat je de God Anu vereenzelvigt met de God Zeus. Zij zijn niet dezelfde of kunnen met elkaar vergeleken worden. Zij zijn eenieder op zichzelf al meer dan God of Godin genoeg. De functies en taken van bepaalde Goden en Godinnen kunnen zeker met elkaar vergeleken worden. Maar dit is logisch als je kijkt naar de tijd waarin zij de mensheid bijstond. Deze talenten en gave waren destijds nodig om te kunnen overleven in de barmhartige tijden.
De Goden en Godinnen van deze tijd noemen zichzelf voor het gemak van de mensheid gewoon "De Groep", groep 12. Zij bestaan uit 12 depostelen, die in het verleden van de mensheid grootst werk hebben verricht. We kennen hen bij naam en het herkenbare aan de groep van Goden en Godinnen van nu is dat het voornamelijk draait om kennis. Het is geen uitleg van de jacht, of het bijstaan van de mensheid in de jacht naar voedsel. Het is pure gegeven kennis en wijsheid die ons in staat zal stellen om weer verenigd te worden met onszelf. Om de wijsheid van de aarde te leren, zodat we met een grote hoeveelheid toch samen met deze planeet weten te overleven.
Om dit te doen en de grootsheid van de mensheid aan te kunnen, de drukte, de maatschappij en de algemene druk van zijn en bestaan te overleven. Is ruimte nodig voor zelfontwikkeling, zelfinzicht en zelfliefde. Wanneer ieder van deze eigenschappen ontbreken ontstaan er negatieve emoties, die irritaties, prikkelbaarheid, jaloezie en misgunnen opwekken. De ruimte om te bestaan voelt dan te beperkt en veel te klein. De mensheid snakt naar adem en echte aandacht. Daar is hulp voor nodig en de hulp die we maar hoeven te vragen zijn we vergeten of wordt als hocus pocus gezien. En zo worden wij ook vergeten door de Goden en Godinnen zelf. Zij kunnen niet handelen zonder onze toestemming en het vraagstuk waarin zij ons van dienst kunnen zijn.
Buiten dat willen deze lichtwezens, de meesters van het universum ook wat van ons terug en dat is dat we in ze geloven en eer hebben voor alles wat leeft. De tijd tikt en de wijzers draaien en de groep van nu begint nu naar de achtergrond te raken. Met verdriet en wanhoop zien zij de aarde veranderen in een puinhoop, de mensheid verloren, eenzaam en alleen terwijl zij in aantallen nog nooit zo aanwezig waren. We creëren dingen, die een negatief domino-effect hebben op de balans in de aarde en haar connectie met het universum. We blijven maar domme dingen creëren die we ten eerste niet nodig hebben en bovenal ons alleen maar naar en hebzuchtig maakt.
Dus namens de Goden en Godinnen van "de Groep", wil ik je vragen om jouw aandacht. Maak kleine stapjes terug naar het geloof zoals we die kennen in een manier die bij onze persoonlijkheid past. Elk mens kent zijn cultuur en elke cultuur kent zijn Goden en Godinnen. Past dit nog steeds niet bij je, zoek dan wel iets wat bij je past en aansluit bij je overtuigingen. Misschien dat je in een andere religie of cultuur aansluiting zult vinden. Alles is goed. Maar er wordt gevraagd om jou aandacht, om weer in balans te komen met jezelf, met hen en zo opeenvolgend met de aarde.
Geloof is niet raar en is geen hocus pocus, geloof is het meest tastbare en echte van het gehele menselijke bestaan. Zelfs in het bestaan van groeperingen en samenlevingen voor het bestaan van de evolutie van de mens zoals we die nu kennen. Geloof is echt, geloof is erkenning en herkenning, het begrijpen van het nut van ons bestaan. Connectie met iets wat groter is dan onszelf, die eer en liefde voor ons hebben, die nooit zal ophouden met bestaan.
Ik spreek hier namens "de Groep" en zij zeggen kom tot ons, kom bij ons terug, herpak het meest natuurlijke wat er bestaat terug en vind jezelf, de balans in het kloppen van je hart en luisteren naar het instinct van ons handelen. Wij geloven in herstel, een herkansing en in jou. Erken ons dan erkennen en helpen wij jou. In elk deel van jou leven en die van de levens om jou heen.
Reactie plaatsen
Reacties